Το πιο ωραίο πράγμα που κάνω με τα χέρια μου

Συνηθίζω να κοιμάμαι με το ένα μου χέρι κάτω από το μαξιλάρι, και το άλλο χαμηλά, δίπλα στο σώμα μου. Ένα βράδυ του καλοκαιριού όμως, αυτό άλλαξε.

Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος παρατήρησα πως και τα δύο μου χέρια είχαν χωθεί κάτω από το μαξιλάρι, και κρατούσαν απαλά το ένα το άλλο. Αυτή η κίνηση με πλημμύρισε με τρυφερότητα, μου άρεσε πολύ, κι αποκοιμήθηκα με μια αίσθηση γλυκιάς ζεστασιάς.

Συχνά χώνω τα χέρια μου το ένα μέσα στο άλλο. Όταν νιώθω αμηχανία, όταν σκέφτομαι, όταν τα τρίβω για να ζεσταθούν τις κρύες μέρες του χειμώνα. Όμως εκείνο το βράδυ ήταν που συνειδητοποίησα πόσο δυνατή και ουσιαστική για τη ζωή μου είναι αυτή η κίνηση.

Γιατί όταν το ένα χέρι μου κρατάει το άλλο, είναι σαν να αγκαλιάζω εγώ τον εαυτό μου.

Είναι σαν να γίνεται το κορμί μου ένας κύκλος που κλείνει μέσα του όλα τα όμορφα συναισθήματά μου, τα ενδυναμώνει και τα διατηρεί ζωντανά.

Είναι σαν να κάνει το ένα παρέα στο άλλο, και τα δυό μαζί να διώχνουν τη μοναξιά της ψυχής μου.

Το πιο ωραίο πράγμα που κάνω με τα χέρια μου

Από εκείνο το βράδυ το κάνω πια συχνά, κοιμάμαι με τις παλάμες μου ενωμένες: δεν το κάνω συνειδητά, μόνες τους ψάχνουν η μία την άλλη.

Κι όταν ενώνονται, ζεστές και τρυφερές, νιώθω πως όλα θα πάνε καλά, νιώθω ήρεμη, και γαλήνια, νιώθω και τη μάνα μου κοντά μου, γιατί έχουμε τα ίδια χέρια, κι είναι σαν να την ακουμπάω μέσα στη νύχτα, και δε με φοβίζει τίποτα πια.

Και μέσα στη μέρα ενώνω τα χέρια μου συχνά: απαλά, όχι νευρικά, με αργές κινήσεις, να νιώσω τις κινήσεις μία-μία, να τα στριφογυρίσω, να τα αισθανθώ καλά, να τα ζεστάνω και να με ζεστάνουν.

Τώρα που το σκέφτομαι, δεν μπορεί να ‘ναι τυχαίο που όταν οι άνθρωποι προσεύχονται (ή κάνουν διαλογισμό, Yoga κλπ.) έχουν τις παλάμες τους ενωμένες.

Δοκιμάστε να το κάνετε συνειδητά, να ενώνετε τα χέρια σας μέσα στη μέρα, για να παίρνετε κουράγιο, να νιώθετε τη δύναμη και τη ζέστη του κορμιού σας, να αυτοσυγκεντρώνεστε στην κίνηση αυτή χωρίς άλλες σκέψεις: Κλείστε τα απαλά το ένα μέσα στο άλλο, με ηρεμία, και νιώστε τα.

Είναι τόσο απλό, και μπορείτε να το κάνετε παντού, φτάνει να το κάνετε συνειδητά, εστιασμένοι στην κίνηση αυτή. Εγώ σήμερα το έκανα μέσα στο αμάξι, σταματημένη σε φανάρι. Μια σκοτεινή σκέψη είχε κυκλώσει το μυαλό μου, ώσπου ένωσα τις δυο μου παλάμες και μόνο η θέρμη της επαφής δέρμα με δέρμα με ηρέμησε, κι έδιωξε την κακή σκέψη μακριά.

Και μετά τα χέρια αυτά, όταν θα ενωθούν με άλλα σώματα, με άλλα χέρια, θα μεταδώσουν τη ζεστασιά και την αγάπη της ψυχής:

-θα ζεστάνουν μια πληγωμένη παιδική καρδιά

-θα κάνουν έναν κουρασμένο άνθρωπο να χαμογελάσει

-θα δώσουν κουράγιο στο μεγάλο πόνο

-θα δώσουν θάρρος σε έναν φίλο που δειλιάζει

-θα αγκαλιάσουν δυνατά, πολύ δυνατά.

Γιατί τα χέρια δε φτιάχτηκαν μόνο για δουλειές, τα χέρια φτιαχτήκαν για να ενώνονται μεταξύ τους, για να ενώνονται και με άλλα.

Φτιάχτηκαν για να σπρώχνουν τους τοίχους που μας χωρίζουν από τον εαυτό μας, τους τοίχους που μας χωρίζουν από τους άλλους.

Κι αυτή είναι η πιο σπουδαία δουλειά που θα κάνουν ποτέ.

You Might Also Like